SŁAWOMIR ZYGMUNT UHONOROWANY MEDALEM ZASŁUŻONY KULTURZE GLORIA ARTIS
30.08.17 podczas koncertu w warszawskim Teatrze Kwadrat Sławomir Zygmunt został uhonorowany Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Na zdjęciu od lewej: Adam Baruch - dyrektor Singer Jazz Festiwal, Sławomir Zygmunt, Bożena Sawicka - przedstawiciel MKiDN. Zdjęcie: Jacek Żmichowski
SPOTKANIA Z... - NOWA KSIĄŻKA SŁAWOMIRA ZYGMUNTA / NEW BOOK BY SŁAWOMIR ZYGMUNT
60 fascynujących rozmów, jakie Sławomir Zygmunt przeprowadził z niezwykłymi ludźmi (m.in. Zdzisław Beksiński, Jerzy Duda-Gracz, Grażyna Szapołowska, Ewa Dałkowska, Barbara Sass-Zdort, Gustaw Holoubek, Roman Wilhelmi, Przemysław Gintrowski, Bogdan Chorążuk, Krzysztof Krauze.
Z WIATREM - NOWA PŁYTA SŁAWOMIRA ZYGMUTA / NEW ALBUM BY SŁAWOMIR ZYGMUNT
Wiosna bez papierosa
Zima musi minąć, taka jej natura. Idą ciepłe dni i wspaniałe odrodzenie natury. Dla naszego ciała to znakomity czas na oczyszczenie. Pierwsze, co możesz zrobić, to RZUCIĆ PALENIE! Tej wiosny na pewno się uda! Proponujemy wypróbować unikatową metodę. Polega na połączeniu starej medycyny (akupunktura) oraz specjalnych ćwiczeń stymulujących oczyszczanie się płuc.
Miłość na pełnym etacie
Wiosna to pora miłosna. Czas oczarowań i uniesień opisywanych kaskadami słów piosenek i wierszy.
Sam Peckinpah - ostatni straceniec Hollywoodu
Sam Peckinpah nakręcił 14 filmów. Był reżyserem kłopotliwym dla producentów, znanym z niedotrzymywania terminów, ostrego picia i niepohamowanego języka. A jednak jego nazwisko na trwałe weszło do historii kina.

Spis treści

herbata_cz3Zieloną pijemy latem, bo ochładza. Zimą lepsza jest rozgrzewająca czerwona. W trzeciej części artykułu "Więcej niż herbata" Piotr Osuch opowiada o rodzajach herbat i sposobach parzenia. Zwraca szczególną uwagę na jakość wody. Ta przeznaczona do parzenia powinna być miękka, zawierać jak najmniej soli mineralnych, a w szczególności soli wapnia i magnezu.

 


Rodzaje herbat


Chińczycy wyróżniają obecnie 7 podstawowych rodzajów herbaty:

–  białą (Bai Cha)
–  żółtą (Huang Cha)
–  zieloną (Lv Cha)
–  czerwoną (Hong Cha)
–  czarną ( Hei Cha)
–  Wu Long
–  Pu Er

Jeszcze do niedawna mówiło się o jedynie o 6 gatunkach herbat. Pu Er zaliczana była do grona herbat czarnych, a zamiast Wu Long wyróżniano inną grupę – Qin Cha. Podstawą klasyfikacji jest zarówno rodzaj krzewu, z którego uzyskuje się liście i ich gatunek jak też proces w wyniku którego otrzymuje się dany typ herbaty. W ramach jednego gatunku otrzymuje się od kilku do kilkudziesięciu rodzajów herbaty, różniących się  kolorem, mocą naparu i smakiem oraz zapachem. Na przekór obiegowym opiniom najlepsze i najdroższe gatunki mają bardzo subtelny smak i zapach, a kolor naparu jest  jaśniejszy.


Sposoby parzenia herbaty

Nie wystarczy dobry gatunek herbaty. By móc rozkoszować się napojem musimy zadbać o dobrej jakości wodę. Powinna być miękka, zawierać jak najmniej soli mineralnych, zwłaszcza soli wapnia i magnezu. Zielone herbaty zalewa się wodą o temperaturze od 60 do 90’C (w temperaturze pokojowej herbata, lato, dla ochłody, zielona herbata, czerwona herbata, parzenie herbaty, sposób, woda, jakość, sól mineralna, sól wapnia, sól magnezu, biała herbata, żółta herbata, czarna herbata, Wu Long, Pu Er, Bai Cha, Huang Cha, Hong Cha, Hei Cha, Qin Cha, typ, gatunek, kolor, moc naparu, smak, zapach, opinia, filiżanka, czarka, płukanie, liście, czarka, efekt wizualny, Tai Ping Ho Kui, Long Jing, składnik, uspokojenie, uspokajające, Azja, Chiny, Piotr Osuch, kung-fu, wushu, Chińczyk, herbata kwiatowa, prowincja Yunnan, Tybet, gai wan, ceremonia, aromat, dzbanek, naczynie, zaparzenie, parzenie, zalaniezagotowana woda osiąga temperaturę 90’C po upływie 3–4 minut, a temperaturę 75’C po około 12–14 minutach). Temperatura parzenia w znacznym stopniu zależy od poszczególnego gatunku herbaty zielonej. W przeciwieństwie do herbat typu Wu Long czy też herbat czerwonych pierwszego parzenia się nie wylewa (tzw. płukanie herbaty). Większość zielonych herbat (zwłaszcza tych o długich liściach parzy się w wysokich szklankach, by następnie przelać ją do dzbanka z którego nalewamy herbatę już bezpośrednio do filiżanek bądź czarek. Powodem takiego sposobu parzenia jest fakt, iż nie powinno doprowadzać się do łamania i kruszenia liści – dodatkowo jednak osiąga się znakomity efekt wizualny. Jest to szczególnie istotne przy gatunkach takich jak Tai Ping Ho Kui czy też Long Jing, których liście są długie i płaskie. Większość zielonych herbat parzy się wielokrotnie za każdym razem wyciągając z niej inny smak i właściwości. Pierwsze parzenie dające napar pobudzający powinno być zawsze krótkie. Następne, działające uspokajająco, może być dłuższe. Dzięki temu uzyskuje się mnóstwo cennych składników, a kolejne parzenia są często smaczniejsze niż pierwsze.


Należy pamiętać, że generalnie zielona herbata ma właściwości ochładzające i powinno się ją pić w sezonie wiosenno-letnim. By zmienić działanie na ogrzewające różne kraje azjatyckie stosują rozliczne zabiegi. W Korei i Japonii powszechne jest dodawanie do herbaty zielonej prażonego ryżu, a w Wietnamie kawałków imbiru. W Chinach najpowszechniejszym sposobem jest po prostu zmiana rodzaju pitej herbaty (zwłaszcza w rejonach Północnych i herbata, lato, dla ochłody, zielona herbata, czerwona herbata, parzenie herbaty, sposób, woda, jakość, sól mineralna, sól wapnia, sól magnezu, biała herbata, żółta herbata, czarna herbata, Wu Long, Pu Er, Bai Cha, Huang Cha, Hong Cha, Hei Cha, Qin Cha, typ, gatunek, kolor, moc naparu, smak, zapach, opinia, filiżanka, czarka, płukanie, liście, czarka, efekt wizualny, Tai Ping Ho Kui, Long Jing, składnik, uspokojenie, uspokajające, Azja, Chiny, Piotr Osuch, kung-fu, wushu, Chińczyk, herbata kwiatowa, prowincja Yunnan, Tybet, gai wan, ceremonia, aromat, dzbanek, naczynie, zaparzenie, parzenie, zalanieZachodnich). W okresie zimowym najczęściej używaną jest herbata czerwona (hong cha), Pu Er lub różne odmiany herbat kwiatowych (np. z dodatkiem kwiatu chryzantemy). Ciekawostką jest fakt, że w okresie zimowym Chińczycy z Północnych rejonów Państwa Środka z chęcią sięgają po cukier dosładzając herbaty kwiatowe. W rejonach Zachodnich, jak Prowincje Yunnan czy też Tybet, okrągły rok pija się herbatę z dodatkiem masła, mleka, soli i wielu innych składników. Napar taki ma wyjątkowe właściwości odżywcze i ogrzewające.

 


Parzenie z wykorzystaniem „gai wan”.
herbata3Gai wan to filiżanka bez uszka, za to z pokrywką i spodkiem. Przygotować około 8 g herbaty (ilość dla dwóch, trzech osób) i umieścić w gai wan. Zalać wodą o temperaturze 85–95 C, po kilku sekundach parzenia wodę rozlać do czarek, a następnie wylać; proces ten służy do obmycia i ogrzania naczyń przeznaczonych do ceremonii do właściwej temperatury. Następnie zalać herbatę ponownie, parzyć od kilkudziesięciu sekund do około 1 minuty, napar przecedzić do osobnego dzbanka i rozlewać do czarek, czynność można powtarzać aż do momentu, kiedy herbata straci kolor, smak i aromat.

Niektóre gatunki herbat można parzyć nawet około 20 razy.

Podobnie herbatę parzyć można z użyciem dzbanków z wewnętrznym wkładem. W takim przypadku nie trzeba herbaty przelewać do osobnego naczynia, a jedynie należy wyjmować wkład po każdym zaparzeniu.

W przypadku wykorzystania glinianego bądź też porcelanowego czajniczka („cha hai”) w ceremonii parzenia i serwowania herbaty spełnia on taką samą ceremonia, rolę jak „gai wan”.

Należy pamiętać, aby nie zostawiać herbaty zalanej wodą na dłuższy czas, ponieważ napar będzie za mocny i niesmaczny. W większości herbat do uzyskania prawidłowego naparu wystarczy od kilku do kilkunastu sekund. W miarę kolejnych zalań czas parzenia można stopniowo zwiększać obserwując otrzymany kolor. Każdy rodzaj herbaty ma swój właściwy kolor naparu i powinno się dążyć do utrzymania go podczas całego czasu parzenia.


Piotr Osuch


Jeśli chcesz spróbować oryginalnych gatunków chińskiej herbaty
o niespotykanej w Polsce jakości
ZAMÓW:
Tie Guan Yin, Tai Ping Hou Kui, Ji Jun Mei.


Przeczytaj także artykuły Piotra Osucha "Więcej niż herbata, część pierwsza""Więcej niż herbata, część druga".

Piotr Osuch – mistrz wushu  (inaczej kung-fu). Prezes Polskiego Stowarzyszenia Wushu Tradycyjnego i Kultury Chińskiej oraz członek Chińskiego Stowarzyszenia Sztuki. Przygotowywał polską reprezentację wushu na olimpiadę w Pekinie. Od dziecka był zafascynowany Chinami. Kilka temu zamieszkał tam na stałe. W Pekinie ma własną szkołę wushu. Pod kierunkiem jego wychowanków można praktykować tę formę sztuki walki także w Polsce. Piotr Osuch